Dag 08 White Mountains

Tja, als je met zijn vijfjes in een camper slaapt en je hebt een moeder die nooit echt kan uitslapen, dan is het probleem dat als zij gaat rommelen, natuurlijk iedereen wakker wordt. Gisterenavond is bijna iedereen lek gestoken door muggen of wat het dan ook mogen zijn. Behalve Eva, volgens broer en zus stinkt zij te hard, daar wil geen mug zich aan wagen. Na een ontbijtje op weg naar de White Mountains. De route verloopt voornamelijk over wegen in “Belgische staat”. Oftewel dat houdt in, zeer slechte wegen met veel hobbels en bobbels. Langs de weg staan veel rode schuren die doen denken aan de schuren van de boerderij van Fischer Price. Onderweg rijden we over de Kancamagus Highway. Dit is een hele mooie route dwars door de White Mountains. Onderweg stoppen we een aantal keer om wat routes te wandelen. De routes die meteen langs de weg liggen, worden vaak aangedaan door de Amerikanen zelf. Lekker dichtbij, je wordt er niet moe van en er staan bankjes waar ze kunnen eten. Wij vinden het leuker om de wat langere routes uit te zoeken waar het dan helemaal niet druk is. Rond 4 uur op de camping aangekomen. Een hele mooie camping midden in de bossen. Terwijl de kinderen helemaal blij zijn dat ze even Wifi hebben, gaat moeders maar wat wasjes draaien. Daar ontmoeten we mensen uit Tilburg. Ook zij zijn met de camper met 2 dochters van 12 en 14. En het blijkt dat ze ook een beetje dezelfde route hebben uitgestippeld. Ook zij moeten volgende week maandag de camper in Washington inleveren, dus waarschijnlijk komen we ze nog wel vaker tegen. Nadat Hans weer een lekkere maaltijd bereid had, was het natuurlijk weer tijd om vuurtje te gaan stoken. En deze keer met gekleurd vuur. Het grappige was, dat meteen daarna er een brandweerwagen over de camping reed met sirenes en een hele hoop kinderen. Blijkt hier de attractie van de dag te zijn….. Tja, die Amerikanen blijven toch soms een beetje raar