Dag 15 Jasper

Iedereen had heerlijk geslapen in het hotel. Dit hotel was echt gericht op wintersporters. We hadden een open haard en aan de buitenkant een plek om onze ski’s in op te bergen. Maar bij 26 graden heb je dit gelukkig niet nodig. Na een stevig Engels ontbijt (en loes gelukkig wifi zodat ze nog even de Tour de France kon volgen) op weg naar Colombia Icefield. Tijdens onze ritjes in de camper zijn het niet alleen de kinderen die wat zien en leren, maar ook wij leren veel. Vooral straattaal. Bijvoorbeeld een snelle planga……..ander woord voor stoere zonnebril. Enne, die hebben een fittie…. Dan blijken ze ruzie te hebben. Tja, als je al ruim 2 weken constant bij elkaar bent, heb je soms de raarste gesprekken. Ook hebben we een nieuw woord voor de Dikke van Dale: de oma Betsie pas. Als ik vroeger met mijn ouders op vakantie ging, dan werd er ook altijd veel gewandeld. En van treuzelen hielden we niet. Volgens Hans loop ik dan ook meer hard dan dat ik wandel. Maar wat blijkt tijdens al onze trails, onze kinderen lopen net zo hard. Dit komt door Oma Betsie zeggen ze. Als ze bij opa en oma gaan logeren en ze gaan naar de winkel of hertjes, dan lopen ze ook altijd zo, want oma loopt altijd flink door. Dus ook onze kids houden niet van getreuzel, vandaar is het woord, de oma-Betsie-pas door ze geïntroduceerd.
Wat ons hier ook opvalt is de vele stoere vrouwen (nou, volgens Hans is het woord vrouw niet altijd helemaal van toepassing). Bij wegwerkzaamheden, op grote vrachtwagens, overal staan de vrouwen hier hun mannetje. Hele stoere vrouwen die vast niet klagen over een rimpeltje of een rolletje meer.
Na al deze wijsheden waren we ondertussen aangekomen bij Colombia Icefield. Dit is het grootste ijsveld van de Rocky Mountains, waar 8 gletsjers hun oorsprong vinden. We zouden daar met een grote snowcoach (een heel grote truck op hele grote banden) naar een gletsjer gaan. Heel mooi, maar eigenlijk ook wel heel dubbel. Ze vertelden dat de afgelopen jaren door klimaatveranderingen en vervuilingen de gletsjers steeds kleiner worden. Het is heel bijzonder om met 25 graden op zo’n gigantische gletsjer te staan. In de winter valt hier ook zo’n 10 tot 15 meter sneeuw, maar eigenlijk maak jij ook deel uit van die vervuiling. Nadat we weer terug waren, gingen we met de bus naar de Glacier Skywalk. Hier sta je op een glazen brug zo’n 280 boven een grote vallei en heb je dus een geweldig uitzicht. Na dit alles gezien te hebben, nog even daar wat lekkers gegeten en toen weer op weg naar Jasper. Dit is een gezellig dorpje en gelukkig wat minder druk dan Banff. Wat ons wel opvalt dat het hier in Canada echt stikt van de Nederlanders. We horen bijna meer Nederlands dan Engels. In Jasper hebben we nogmaals gegeten, want tja, die berglucht maakt hongerig. En op de camping waar we vannacht staan hebben we geen water of stroom, dus is dit toch wel gemakkelijk. En ik zou het bijna vergeten, maar op onze terugreis naar de camping, zagen we dan toch eindelijk beren op de weg. En zelfs Hans heeft ze op de foto staan, dus de vakantie kan nu niet meer stuk. Na (weer) een potje Catannen zijn we lekker in onze camper gaan slapen. Hotel is fijn, maar dit is toch ook wel lekker knus.