Dag 15 Terug naar Amerika

Vandaag gaan we Canada weer verlaten. Bij de grens weer terug naar Amerika toe, is de controle een stuk strenger. Na een tijdje te hebben gewacht, mogen we onze paspoorten afgeven. De douanier vraagt wie Johannes en Johanna zijn (bedankt pap en mam, ze noemen me hier steeds naar mijn eerste doopnaam ) Dan komt de douanier de camper binnen om de kinderen te controleren. Hij vraagt waar ze vandaag komen en waar ze naar toe gaan. Ook werpt hij nog een blik in onze “slaapkamer” of we daar niemand verborgen houden. Maar gelukkig, we worden goedgekeurd en mogen Amerika weer in. Vandaag rijden we weer een nieuwe staat in, Pennsylvania. We hebben de afgelopen dagen al vaak door groen, glooiend landschap gereden, maar nu het niet regent ziet het er toch nog net wat leuker uit. Hans had gisterenavond de route uitgestippeld en deze vanochtend in de Tomtom ingevoerd. Hij gaf aan dat het ruim 500 kilometer was. Ik vond dat een beetje raar, aangezien ik er bewust voor had gekozen dat we nooit meer dan 400 kilometer op een dag hoefde te rijden. En dit gold dan ook alleen maar voor deze dag. Maar goed, onze buikjes waren gevuld, de tank ook, dus we konden op pad. Halverwege de route ga ik toch twijfelen. Het kan nooit zo zijn dat we nog 300 kilometer van onze camping af zijn. Aangezien ik lekker ouderwets ook altijd nog een wegenkaart bij heb, kom ik erachter dat de Tomtom toch echt niet klopt. Even het adres nog maar eens invoeren en wat blijkt: in plaats van nog 2.5 uur te moeten rijden, hoeven we ineens nog maar 1 uur te rijden ! Hans had niet helemaal de juiste plaatsnaam ingevuld. Zo, dat scheelt weer ! Op de camping aangekomen, blijkt er een kinderboerderij bij te zitten. We hebben ons Eva sinds aankomsttijd denk ik net een half uurtje gezien. (tijdens etenstijd) De overige tijd brengt ze door bij de geitjes en kippen. Ze heeft ze mee mogen voeren en de kleine geitjes zijn niet meer bij haar weg te slaan. Ondertussen stookt Tom nog maar eens een vuurtje en steekt papa nog maar eens de barbecue aan. Kip en hamburgers en als toetje gekleurde marshmallows, wat kan het leven toch simpel zijn. Morgen onze laatste dag echt met de camper op pad. We gaan dan richting Gettsyburg. We hopen langs de chocoladefabriek te rijden van Hersley’s en langs de slagvelden van Gettsyburg waar de veldslagen tussen North & South plaatsvonden. Dan rijden we maandag naar Washington, waar we deze fijne camper gaan inleveren en weer even het stadsleven in duiken. Nu nog een lekker bij ons kampvuurtje zitten, terwijl we overal vuurvliegjes zien. Loes en Eva gaan ze proberen te vangen, dus die zijn nog wel even bezig. Tot morgen !